چند وقتی می‌شه که هر زمان پسرم، علی می‌شینه پای اینترنت یه حسی از جنس نگرانی بهم دست میده. با اینکه می‌دونم بیشتر وقتشو تو اینترنت برای جستجو درباره سوالایی که در طول روز بهش برمی‌خوره یا موضوعاتی که تو مدرسه ازش می‌خوان، صرف می‌کنه، باز یه‌جورایی خیالم راحت نیست. دقیقا یاد اون روزای بچگی خودم میفتم. وقتی که اینترنت این شکلی تو دسترس همه نبود و بهترین تفریحمون رفتن به دریا بود. هر زمان وقت خالی پیدا می‌شد، خونوادگی می‌رفتیم دریا و شوق تماشای غروب و طلوع خورشید دریا، نقاشی روی شن‌های ساحل و صدف جمع کردن برای حوض ماهی.
اما گاهی دریا با این بخشندگی و بزرگیش بی‌رحم می‌شد و بین صدای غرش امواج و صخره‌ها، صدای شیون و فریاد مادر پدرایی را می‌شنیدیم که فرزندشونو به‌خاطر بی‌احتیاطی توی دریا از دست می‌دادن. برای همین بود که همیشه وقتی می‌رفتیم دریا، نگرانی مادرمو با تمام وجودم حس می‌کردم، انگار که می‌خواست فریاد بزنه نمی‌شه دریا نریم. حالا که مادر شدم، بهتر از همیشه نگاه مضطرب مادرم را وقتی که تو دریا شنا می‌کردیم، درک می‌کنم. دریا با وجود تمام زیبایی‌هایی که داره گاهی می‌تونه برای شنا کردن خطرناک باشه. برای همینه که هر زمان می‌ریم شمال از پسرم علی می‌خوام که حتما اون‌جاهایی که سالم‌سازی شده شنا کنه.
بدون شک بزرگ‌ترین سرمایه‌های زندگی ما، فرزندانمون هستن. دوستی فرزندانمون با دنیای اینترنت و کنجکاوی بی پایانشون، باعث شده تا اونا هم پاسخ سوال‌هاشون را تا حد امکان با کمک جستجوگرا پیدا کنن و دیگه به جای پرسیدن از بزرگترا و دوستانشون خودشون خیلی سریع و آسون به جواب برسن. اما برای جستجوگرای عمومی مثل گوگل مهم نیس که چه کسی و با چه سنی داره از اینترنت استفاده می‌کنه، اونا فقط ما را به منابع بزرگی از اطلاعات وصل می‌کنن که هیچ محدودیتی نداره. در واقع اینترنت مثل دریایی از اطلاعاته که گاهی کودکان ما بدون اینکه متوجه بشن ناخواسته با امواج این دریا همراه میشن و بدون هیچ نگرانی و ترسی به جلو میرن، در این شرایط ما برای رهایی فرزندانمون از برخورد با امواج مطالب ناسالم وب که تقریبا ۳۰ درصد از محتوای وب را تشکیل دادن چه کارهایی می‌تونیم انجام بدیم.
یکی از روش‌های رایج برای محافظت از کودکان، همراهی با اونا در زمان استفاده از اینترنته، اما علاوه بر اینکه نظارت و کنترل مستقیم بر فعالیت‌شون برای اونا اصلا خوشایند نیست، درگیری‌ها و مشغله‌های روزانه خودمون هم اجازه همراهی دائمی با فرزندانمون را به ما نمیده. روش‌های دیگه مثل کنترل تاریخچه جستجو و قطع کردن اینترنت و ... هم نمی‌تونه خیلی مفید واقع بشه، چون امروزه اطلاعاتی که فرزندانمون در مورد تکنولوژی‌های روز دنیا دارن شاید خیلی بیشتر از ما باشه. پس برای محافظت از اونها بهترین و موثرترین راه چی می‌تونه باشه؟
جستجوگر پارسی‌جو با ارائه سیستم جستجوی پاک، راه‌حل مناسبی برای مواجه کودکان و نوجوانانمون با دریای اینترنت ارائه میده. سیستم جستجوی پاک مشابه طرح سالم‌سازی دریا رفتار می‌کنه؛ جستجوی پاک بدون اینکه چیزی از عظمت دریای وب کم کنه بستری امن و سالم فراهم کرده تا ما بدون نگرانی به کودکانمون اجازه بدیم که از امکانات و مزایای اینترنت استفاده کنن. جستجوی پاک متناسب با فرهنگ و نیاز ایرانی به سوالات پاسخ میده و برای هر پرسش فارسی جواب درست و مطمئنی داره، نیاز به نصب و فعال‌سازی نداره و خیلی سریع و آسون قابل دسترسه.
پس با استفاده از سیستم جستجوی پاک، می‌تونیم سرمایه‌های زندگی خودمون را در برابر آسیب‌هایی که در پی مطالب ناسالم دریای وب ممکنه اونا را تهدید کنه، بیمه کنیم و لذت شنا در دریایی آرام را بهشون هدیه بدیم.
ارسال دیدگاه به عنوان مهمان